gölgeden bir dokunuş...

günler vardı
güneş vardı günlerden geçen
zaman vardı
insan hayatında hiç bitmeyen
zaman vardı
tüm insanların gelip geçmesini bekleyen
vardı aslında senin varlığın
gölgende binlerce insan vardı
bir sürü yüz
ama aklında kalan yine sende kalandır
alaca bir gökyüzü gibi gözlerin
ne damlasın nede görsün
hiç olmamış gibi zamanın içinde kalsın
istemesede zaman hoşçakal zamanı
02:20 28.06.2009

zamanı zamanından ayrılıklar...

geçmişi geçmişte saklı gizlenimler
varisi olmayan ölümlerin baş harfleri
ve bırakmadıklarım beni bırakır
şekerinden elması tatsız kalır
aslında kalır zihninde,perdenin arkasında
ne olur? ne olmaz?
görmekten ziyade görmek,herkesden farklı
adımların içinde yüzmek
neyse deyip çekip gitmek
nedir sence hayat?
dur cevap verme
cevap vermeden önce beni sev...
güzel...
gerçi kara bir mizah aynalarda güzellik
tabi gerisinde durmaktansa dokunmak
dokunmak her şeyi çözerdi
tüm bakışlarda
tüm dokunuşlarda
ya da tümüyle hayat
hayata dokunmak gerekliydi
neyse...
ben sokağın başındayım
01:41 25.06.2009
hayatın bir armağan...

Hayatının geçtiği Zaman...

Zaman aralıklarında aile bağları renklerden bir gökkuşağı yaratır aydınlatırdı hayatını.Zamanı gelen ayrılıklar ağlatırdı kalbini.Ama zamansız ayrılıkların kalırdı hep zihninin gölgelerinde.
Elimdeki kırılmış kalemimle zamanı kırardım ayrılıklarda,kendimden kopartıp atardım ayrılıkları.Hayatımda yeri yoktu ayrılılıkların,bende kalmazdı kanatlarından kırılmış melekler.
Elimde bir çift göz,içinde ne hayaller ne rüyalar gizli.
“Artık zamanı geldi” dediğin kaç zaman geçti,zamanın içinden kaç ânı bitirdin,kaç tane hayatı geçirdin bir anlık hayatından.Sonlara gelmekle bitmeyen hayat,adımlarındaki her yeni başlangıçta seni kaç sefer yalnız bıraktı umutlarında.
Ne yarınlarımda dünüm gizli,nede gizli olan yarınlarım var.
Hayattan,hayatımdaki insanlardan saklanmadım,gizlenmedim duvarlar ardında,gizlendiğim tek yer sarı sayfalarım kaldı.
Ve başımdaki gökkuşağı bir an olsun yalnız bırakmaz düşüncelerimi ve büyütür düşünceler beni.
Bir çok insan,bir çok düşünce ve en az olan dostlardır tükettiğin havada.Aslında bir tek cümle yeter dost tanımına “ya hayatından yada hayatından sonrası gözlerde kalmasıdır.”
Bir çok insan
Bir çok hayat
Bir çok hayal
Bir çok rüya
Ve seni büyüten düşünceler
Hangisinden uzaklaşmak istersin
Hangi adımında kaybolmak istersin
Geri dönmeyi seçer miydin zaman tünelinde
En iyisi mi hayatta kal
Ve içindekilerde

Gitme başka diyarlara
Kal,sadece kendi hayatında
Ve paylaş dostlarınla…
01:59 11.06.2009

Seni hala görüyorum

Düşünüyorum dediğiniz her hayal için ölür ve tekrar dünyaya gelirdiniz.Ölseydiniz tek damlasında hayatın dokunuşunda,ne sanırımlar kalırdı nede sanmalar.Ve sonrasında kör bir bilgi çıkardı karşınıza ne sizde birikimi olan bir bilgi nede içinizde toplananların ötesinde bir bilgi.Kararsızlığın bu kadarında hayatında geri dönmek ne zor ne kolay!
01:34 09.06.2009

Tükettiğin hayat kaybolmaz...

Gidenler bıraktıkları yerde akıllarda kalmıştır,gidenlerse geriyi hep adımlarında taşımışlardır.Ne zaman geride kalır ne de zamanın gerisi arkanda.Adımlarına kattığın tüm hayat parçacıkları seninle bir olup adım atar nefesinde,yaşamla rüyaların arasında gidip gelebilmek için kalp atışlarında ufacık bir duraksamada hemen kendini ânın içine saklar,kalır orda.
Ve tüm adımlar bir hatıra gibi saklanır göz perdelerine.
Bilmediğin tek şey nefes alıp ta tükettiğin bu hayatın seninle ne zaman vedalaşacağı ve tekrardan seni ne zaman bulacağı.
Sorgulardan önce her ne olursa olsun kendini mutlu kılmaktı hayat.19:45 04.06.2009

Sönmeyen Rüya Güneşim

Yürüdüm,
Yürüdüm de tam nerden bilemedim.
Baktım penceremin köşesinden hayata.
Ufak bir kızdım.
Büyüdüm odamın duvarlarında.
Biter gibi bir mum ışığı duygularım.
Ve gençti hayallerim.
Ne olmak mı?...
Benim sorum ne olabilirim olmalı.
Hayat gibi kitap var başımın üstünde.
Yazardım film karelerini boşluğumdaki benliğe.
Sönmeyecekmiş gibi umutlarım var,
Yatağımın başında.
Ama yinede akşam olduğunda,
Söner odamın ışıkları,
Ve seyir eder odamdaki bulutlarda düşlerim.
Sabah kalktığımda ben yinede benim.
Rüyalar havuzum son bulur penceremdeki ışıltıyla.
Ve doğarım yeni bir güne…