TOKYO

Sokaklarında köşelerindeki gölgelerde zihnimin, yalnız bir zayıflığım, sonradan sonradan kalmalıyım buralarda.Çilek aroması şu tadında anlık bir zihin çözmesi ve bedeninde sarhoş hücreler gezmesi, nasıl bir yoğunluktur bu görmediğim şehirler içimde.Tik tak, tam tam, tin tin, tüm dokunuşları zamanın sanki ben ordayım sanki şurdayım sanki ben burdayım, hiç gitmediğim şehirler, hiç bulamadığım gözler…Sakin ve yerine hapsedilmiş bir oturak gibi durgunum, ölümü kabul eden halka bir beni kabullenemedi olsun ben gitmediğim şehirlerde mutluyum, göremediğin gözlerde mutluyum, kış ve yaz gibi ben mutluyum…

Rüyalarımda besler beni kanatlarıyla kraliçem ve olmadık zamanda geri dönerdim gerçek hayatıma, tekrardan tekrardan bilmediğim sokaklarda dolaşırdım, hiç göremediğim şehirlerde.Yabani bir kestane ağacı sonumun kökleri ve onlara can veren gözlerimin yaşları.Gitmesemde mutluyum hiç görmedğiğim şehirlerde…  00:27    23.05.2012