zaman...

"seni görüyorum beni görüyorsun

ne kadar hoş, bu duygu"

söylenmeyenler, söylenenlerin yerini aldığında

bir dudak kırılır ayna tende

geçmiş bir rüya gibidir

tekrar ve tekrardan görebildiğin

aynı sıcak ten, aynı sıcak tende

sende görebildiğinde 

ne körmüşüm, hayat beni çağırdığında

"seni görüyorum beni görüyorsun

ne kadar hoş, bu duygu"

zamansız bir anı

zamansız bir duygu

zamansız bir "rüzgar"

ılık esen bir rüzgar...

zamansız...

başlıksız...

 dün

dünde sen

yosun pencereli

kulağımda bir fısıltı

gerçek bir anı gibi

gerçek bir zaman gibi

dünde sen

"aylarca beklersin dudaklardan dökülmesini birkaç sözcüğün ama nafile her geçen gün köreltir ümitlerini ve gün gelmiş beklememen gerektiğini anlamışsındır gitmek istersin çok uzaklara;ve gidersin..yaşanmışlıkları yok sayarak.. "