bir Kızılderili yolundaki hayalim...

Çarpık kentleşmenin maruzu ülkem,çarpık ilişkilerin maruzu olduğu insanlar eşliğinde bir günün sabahında düşünürdüm bir Kızılderili yolunda.Saklanabildiğim düşünceler içinde kalmaya çalışırdım her adımımda.Anlayamadığım bir noktam var nereden geldiğini ya bilmiyorum yada hatamı göremiyorum.Düşünüyorum ama düşüncelerime vuran insanlarda kendimi bulamıyorum bir türlü,neyim ben? kimim?
Heves işgali eşliğinde dinlenilecek duygu bahçesi miyim?
Yazık kendim bile tanıyamamışım gözlerimdekini,peki nasıl biri yaslanır duygularıma hislerime,tutabilir miyim,kalabilir miyim içinde ve gözlerinde.
Ne yapsam ne söylesem içimdekilerden,dinlemesen de bilmesen de bilirim ben kendimi...ve yinede severim seni,sen inanmasanda.
Ve bir gün geçer,
Selam eder güneş uzaklardan
Bir kız yüreğime akar gözlerimden
İçimde bakınır etrafına
Telaşlı,heycanlı…
Ürkek bir duygu var elimde
Gitmemesi için her şeyi yapardım
Ama duyguların tüm gerçekleriyle
Düşünürdüm yanımdayken zaman öncesini
Aklım yinede dönerdi gözlerinde
Ne güzelde bakardı sağ omzundan
Ne güzel kıvırırdı elleriyle saçlarını
İçinde bir sürü düşünce var
Doğru mu Yanlış mı…
Saklardım tüm günü
Güne bakan gözlerinde
Ve bilmesen de
Kalırdın içimde batan güne baktığın yanı başımda.
Ve bilmesen de
severdim seni bir gün içinde
Ve bilmesen de o küçük bir gün içinde aşık olurdum gözlerine…
23:13 05.04.2009