Bildik gözler içinde zamanların geçmişinde kalırdım avucumdaki kanatlarda.İki insan oturakta,tanıdığım iki insan,geçmişin havuzundan iki insan artık bu yüzler bana.
Ve her gün karıştığım şehir manzaralarında anlık göz kalpleri bırakırdım arkamda.Kalırdım damlalarda yalnız,okulun arka bahçesinde.Zaman ne çabuk geçmiş demektense yaşamayı tercih ederdim gülen yüzlerde.Ve her gün yüzümden dökülen yapboz düşüncelerden birinde kalmayı yeğlerdim kararan günün sonunda.Tutunan dallar olmasa da hayatımda,ben tutardım hayatı.
Gelip giderken,yollarda bin bir düşünce bırakırdım arkamda ve değişmeyecek olan güne adım atardım her yeni günden sonrasına.
Parça bulutlarda ayrık düşünceler gibi kanatların ayrıldığını görürdüm iki ad altında ‘şeytan ve melek’.Ve kulaklarıma fısıldayan sözler bir yana,yalnız kalmak farklılaşırdı hayatımda.
Gözlerim alışık olsa da bu duruma yinede ağlardım gözlerimdeki yalnızlığımda.Dökülen her yaprak gibi ağlardım bedenimden kopan her parçamda ve ağaç gibi küserdim eğerdim dallarımı düşlerimde.Ve kara örtüleri üstüne atmış mezar taşlarının yanından geçerken düşünürdüm…bir gün mutlaka ordayım.
Peki ya sonrası…
Neye kulak misafiri olur kalbim ve öncesinde neye inanmak ister aklım.
Ne gerisi
Ne ilerisi
Önemli olan
Günde kaldığın yerden başkası değil…
01:24 22.05.2009
Ve her gün karıştığım şehir manzaralarında anlık göz kalpleri bırakırdım arkamda.Kalırdım damlalarda yalnız,okulun arka bahçesinde.Zaman ne çabuk geçmiş demektense yaşamayı tercih ederdim gülen yüzlerde.Ve her gün yüzümden dökülen yapboz düşüncelerden birinde kalmayı yeğlerdim kararan günün sonunda.Tutunan dallar olmasa da hayatımda,ben tutardım hayatı.
Gelip giderken,yollarda bin bir düşünce bırakırdım arkamda ve değişmeyecek olan güne adım atardım her yeni günden sonrasına.
Parça bulutlarda ayrık düşünceler gibi kanatların ayrıldığını görürdüm iki ad altında ‘şeytan ve melek’.Ve kulaklarıma fısıldayan sözler bir yana,yalnız kalmak farklılaşırdı hayatımda.
Gözlerim alışık olsa da bu duruma yinede ağlardım gözlerimdeki yalnızlığımda.Dökülen her yaprak gibi ağlardım bedenimden kopan her parçamda ve ağaç gibi küserdim eğerdim dallarımı düşlerimde.Ve kara örtüleri üstüne atmış mezar taşlarının yanından geçerken düşünürdüm…bir gün mutlaka ordayım.
Peki ya sonrası…
Neye kulak misafiri olur kalbim ve öncesinde neye inanmak ister aklım.
Ne gerisi
Ne ilerisi
Önemli olan
Günde kaldığın yerden başkası değil…
01:24 22.05.2009
2 yorum:
ilk ben okudummmm çokkk mutluyum...
hayatta sevdiğin kişilere değr verirsin bende senin sevdiğim için sana değer veriyorum abicim...zaten bunu sana herzaman sölüorum...seni gerçekten seviorum...
Yorum Gönder