Zaman geçmedikçe kalbinden kalır “ezgisi”, bir küçük zaman parçası yeterli kumdan dünya.Yıkılmasın dalgadan, yıkılmasın rüzgardan, içindeki soğuklardan.Yazdıran nedir bu bilmediğim rüzgarın esintisi,nasıl…
Karmakarışık dünya hadi yanıma gel otur biraz, biraz bende kal dinlen, biraz kalki aşık olabileyim hey dünya.Ama fark ve zaman, düşünceler ve insan, gözler ve su bırakın biraz yakamı.Vay be nedendir bu heycanım, nasıl…
Bekliyorum, ne olursa olsun.
Şimdi bayılmam mı gerekli, o zaman düşüyorum kırmızı masa üstündeki para kasasının tamda üstüne, ve kesinlikle hala ordayım.Zamansız bir hikayede şekli önemli değil midir aşkın, zaten.
Ve nasıl…
20:53 27.07.2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder