2 Ocak 2009 Cuma

dünün rüyasında kendim...


Yansımalar gibiydi soğuk bir düş.
Herkesin bir hayali vardır ama onların örtüsü biçimsiz taşlardan bir hapishane.Anlamamazlıktan gelen bir kanatlı.
Hesapsız bir pazar yolu gibi,sadece verdiklerin.
Geri dönüşü yok.
İnsanın parçası olmayı başaramayan ölüm.
Koşmayı istedim ama anladım ki koşarak bazı şeyleri arkada bırakamıyorum.
Düşündüm,düşündüm,düşündüm…fark ettim ki o kadar çok düşünmeme rağmen tutamamışım.
Aslında yansımalar ölmüştü.
Nedense anlamsızlıklarımın içinde bir sürü telaş.
Niçin…neden?
Güler yüzlü bir güler.
Sanki çok istemişim olmamış gibi.
Biçimsiz bir fiyatım var.
Ve sonradan askıya asmalı sigaraya kokmuş düşlerini.
Ve köşeye doğru yaslamalı başını,duvara çarpan soğuktan korumak için kendini.
Yalan gibi rüyalar görmeli yatağında ama otobüste giderken çukura düşmeli rüyasında.
Yansımaların soğuduğunu bilmeli.
Oturup iki elinle başını sıkıştırmalı ve sonrada düşünmeli…
Geri almalımı diye sorarsan hiçbir getirisi yok ama bazen hatırlayabilmek için sadece bunu yaparsın.03:01 02.01.2009

Hiç yorum yok: